Ik heb het type hoofd dat altijd overloopt van gedachten. In mijn fantasie heb ik hier al honderden recepten, foto's, adviezen en verhalen gepost. 't Is nog maar afwachten wat er in werkelijkheid allemaal van terecht zou komen, maar feit is, dat ik dit nu met plezier schrijf.
Tegen een vriendin zei ik al: de eerste zin is altijd het lastigst. Ook is dit al eens door mij op Twitter (@VeraVisser) gezet. Alle begin is ook écht moeilijk. Maar, vanaf de basisschool werd ons al geleerd; degene die de spits afbijt, wordt beloond. Als er een punt extra voor mijn spreekbeurt tegenover stond, ging ik wel als eerste voor de klas staan, geen probleem. (Leuk achtergrondweetje; het en de spits mag allebei. De uitdrukking komt uit de tijd dat men nog vocht met speren en lansen. De vechtenden die vooraan stonden werden letterlijk 'op de spits gedreven' om het voor de mensen achter hen gemakkelijker te maken. Zo, valt er ook weer iets leuks te vertellen op tante Betsies 86e verjaardag!)
Hoe het ook zij; de/het spits is eraf. Geen flauw idee wat hierna gaat komen. Misschien dat het lot nog verder met me wil spelen, ik ben er klaar voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie!