Welke architect heeft ooit bedacht; weet je wat? We geven de mensen een extra stukje tuin, vóór hun huis. Dit extra stukje land moeten ze dan goed onderhouden, want anders krijgen ze op hun flikker van de buurtbewoners, want dat is niet goed voor het straatbeeld. De bewoners kunnen er ook niet in gaan zitten, want dat is raar, zo midden op straat. Het is natuurlijk geen terrasje waar je een lekker cappuccinootje gaat drinken. Het is goed voor de vetverbranding van de postbode en krantenjongens. Zij vinden het vast heerlijk om zigzaggend over de straat te gaan.
Wat is er mis met je voordeur open doen en dan gewoon pats-boem op straat te staan?
Ik kan me voorstellen dat het 'vroeger' ongeveer zo zat bij de heel erg rijke mensen: Kijk ons eens in een drukke stad wonen, waar het gepeupel hutje-mutje woont, terwijl wij zo rijk zijn, dat wij een stuk grond voor ons huis hebben waar we niets mee doen! Wij zijn zó rijk, met al onze huishoudsters, dat de vrouw des huizes heel veel tijd over heeft. Daarom is er een extra tuin, waar ze 'lekker simpel' met haar poezelige handjes in de grond kan wroeten, om de buurvrouw de ogen uit te steken met haar prachtige rozen.
Nóg 'vroeger' had je de grootgrondbezitters, die met een kavel van tientallen hectares (en ridders en jonkvrouwen) dachten dat ze de wereld bezaten. Ik snap ergens wel dat het een soort opscheppen is. Maar waarom moet dat zó, dat niemand er ooit gebruik van maakt?
Kan iemand mij vertellen wat het precieze nut is van het stukje pocherij, dat in de volksmond voortuin heet? Is er een hoger doel dat ik compleet over het hoofd zie?
Mooi hoor! Maar nutteloos.
Ik kan me voorstellen dat het 'vroeger' ongeveer zo zat bij de heel erg rijke mensen: Kijk ons eens in een drukke stad wonen, waar het gepeupel hutje-mutje woont, terwijl wij zo rijk zijn, dat wij een stuk grond voor ons huis hebben waar we niets mee doen! Wij zijn zó rijk, met al onze huishoudsters, dat de vrouw des huizes heel veel tijd over heeft. Daarom is er een extra tuin, waar ze 'lekker simpel' met haar poezelige handjes in de grond kan wroeten, om de buurvrouw de ogen uit te steken met haar prachtige rozen.
Nóg 'vroeger' had je de grootgrondbezitters, die met een kavel van tientallen hectares (en ridders en jonkvrouwen) dachten dat ze de wereld bezaten. Ik snap ergens wel dat het een soort opscheppen is. Maar waarom moet dat zó, dat niemand er ooit gebruik van maakt?
Kan iemand mij vertellen wat het precieze nut is van het stukje pocherij, dat in de volksmond voortuin heet? Is er een hoger doel dat ik compleet over het hoofd zie?
Mooi hoor! Maar nutteloos.
Nooit zo over nagedacht eigenlijk, ik irriteer me ineens wel aan m'n eigen voortuin..
BeantwoordenVerwijderen