Er zijn, in onze slaapkamer, heel af en toe van die momenten dat ik rechts van me al een rustige ademhaling hoor. Terwijl ik nog met mijn ogen wijdt open naar het plafond staar. (Eigenlijk staar ik nooit naar het plafond, ik slaap op mijn zij. Dus ik kijk ofwel naar een witte muur, of naar de eerdergenoemde rustig ademende.) In de verste verte is de slaap nog niet te bekennen én (eventueel op dreinerige toon) ik wíl nog helemaal niet slapen.
Op dat soort momenten is er één bepaalde site die ik dankbaar ben: Wikipedia. Omdat ik me afvroeg hoe diep de Marianentrog ook alweer was (11 kilometer) kom ik terecht op de pagina over potvissen. Via de potvissen ga ik naar de reuzeninktvissen, omdat de eerste de tweede opeet. Van de inktvissen kom ik bij de mythische Kraken. De schepen- verorberende kolos leidt me naar Homerus, die ervoor zorgt dat ik nu weet wat een raamvertelling is.
Ruim een uur later ben ik beland op een pagina die gereserveerd is voor de biljartkeu en ik weet, de tijd is gekomen. Rechts van me hoor ik: " ga je nu eens slapen?"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie!